لخته های دل_دفتر اول:قسمت ششم

در گذشته مرا برادرى بود که در راه خدا برادریم مى‏نمود . خردى دنیا در دیده‏اش وى را در چشم من بزرگ مى‏داشت ، و شکم بر او سلطه‏اى نداشت ، پس آنچه نمى‏یافت آرزو نمى‏کرد و آنچه را مى‏یافت فراوان به کار نمى‏برد . بیشتر روزهایش را خاموش مى‏ماند ، و اگر سخن مى‏گفت گویندگان را از سخن مى‏ماند و تشنگى پرسندگان را فرو مى‏نشاند . افتاده بود و در دیده‏ها ناتوان ، و به هنگام کار چون شیر بیشه و مار بیابان . تا نزد قاضى نمى‏رفت حجّت نمى‏آورد و کسى را که عذرى داشت . سرزنش نمى‏نمود ، تا عذرش را مى‏شنود . از درد شکوه نمى‏نمود مگر آنگاه که بهبود یافته بود . آنچه را مى‏کرد مى‏گفت و بدانچه نمى‏کرد دهان نمى‏گشود . اگر با او جدال مى‏کردند خاموشى مى‏گزید و اگر در گفتار بر او پیروز مى‏شدند ، در خاموشى مغلوب نمى‏گردید . بر آنچه مى‏شنود حریصتر بود تا آنچه گوید ، و گاهى که او را دو کار پیش مى‏آمد مى‏نگریست که کدام به خواهش نفس نزدیکتر است تا راه مخالف آن را پوید بر شما باد چنین خصلتها را یافتن و در به دست آوردنش بر یکدیگر پیشى گرفتن . و اگر نتوانستید ، بدانید که اندک را به دست آوردن بهتر تا همه را واگذاردن . [نهج البلاغه]

» لخته های دل_دفتر اول:قسمت ششم

هو الجمیل
دل
این یه تیکه گوشت سمت چپ سینه، ملقب به دل، عجب چیز عجیب و غریبیه !
وقتی می سوزه هیچ حرارتی تولید نمی کنه، اصلا
سوختنش با قواعد حرارت فیزیک جور در نمیاد، ولی پدر آدمو در می آره!
وقتی تنگ می شه هم اصلا به قانون انقباض، انبساط کاری نداره
ولی دنده های آدمو می خواد خود کنه!
و همراه آهی جگر سوز، بپاشه رو زمین!
وقتی هم که به طپش می افته هزار و یک معنی داره
که یکیش خیلی دامنگیر منه و هزار جور دیگر قر و اطوار داره!
خوش بحال اونایی که بی دلند!
... همین !

71/11/22 شیرلز

ادامه دارد...

یونس:: 86/1/10:: 8:0 صبح | نظرات دیگران (3)