لخته های دل_دفتر دوم:قسمت دوم...................................

» آمارهای وبلاگ

کل بازدید :85627
بازدید امروز :11
بازدید دیروز :5

» لینک های روزانه

همسفر عشق [225]
منطقه 727 [226]
سوتک [243]
فطرس [85]
کانون رهپویان وصال [150]
سید محمد انجوی نژاد [183]
فردای روشن [101]
[آرشیو(7)]

» درباره خودم

یونس

» لوگوی وبلاگ

» لوگوی دوستان

اللهم اجعلنا من انصاره و اعوانه - به روز رسانی : 2:12 ع 94/9/11
عنوان آخرین نوشته : letter4you

مقالات مشاوره و روانشناسی و اختلالات روانی و رفتاری - به روز رسانی : 7:24 ع 93/9/16
عنوان آخرین نوشته : کارگاه نقش مشاورین در ازدواج آگاهانه جوانان

کبوترانه - به روز رسانی : 11:52 ص 90/6/30
عنوان آخرین نوشته : مختار ثقفی که بود، چرا قیام کرد و چگونه شهید شد

راز و نیاز با خدا - به روز رسانی : 1:43 ع 88/11/5
عنوان آخرین نوشته : آیا میدانید بر در بهشت چه نوشته است؟

بهشت در انتظار ماست - به روز رسانی : 2:51 ع 87/11/21
عنوان آخرین نوشته : نرم افزار جزء ?? قرآن کریم

» مطالب بایگانی شده

لخته های دل_دفتر اول
دوره خدمت برای اهل بیت...
زمستان 1386
پاییز 1386
تابستان 1386
بهار 1386
پاییز 1385
تابستان 1385

» جستجو در وبلاگ

» لخته های دل_دفتر دوم:قسمت دوم...................................

هو الجمیل

برای علی تشکری (شهید عارف و دلسوخته )
هنوز صدای ناله های جانسوزش، در گوشم طنین انداز است : حسین من
حسین من ، مولا به جان مادرت آن مادر غم پرورت ما را مرانی از درت حسین
من حسین من ...
دیگه بچه ها دست گرفته بودند، هر وقت علی را گریان می دیدند می گفتند :
بازم رسیدی به ایاک نعبد! در نماز دیگه برای ما عادت شده بود
به محض اینکه حاجی واعظی می رسید به ایاک نعبد و ایاک نستعین، صدای
گریه فضای مسجد گردان را پر می کرد. سر دسته گریه کننده ها هم همیشه
علی تشکری بود!
نی زارهای جزیره مجنون اگر زبان داشتند برایمان می گفتند که وقتی
علی قایق را تنهایی بر می داشت و به میان نی ها می رفت چه کار می کرد!
اگر چه بچه های غواص او را دیده بودند، البته یواشکی. همه شان موقع تعریف
کردن حالت عادی خودشان را از دست می دادند علی چه حالی داشت نمی دانم. یعنی نمی فهمم!
محمد که آمد دویدم جلو. محمد! علی تشکری کو؟ با هم بودید دیگه، مگه نه؟
حرفش کمرم را خم کرد.
وقتی ترکش نارنجک به قلبش می خورد، بلند فریاد می زند یا مهدی (عج).
محمد سرش را بلند می کند که بگذارد روی پایش، علی با خنده می گوید :
سرم را ول کن بگذار آقا سرم را بغل بگیرد. و با لبخندی دیگر و چشمانی دوخته
شده به افق، چشمانی سرشار از محبت و شوق، علی هم پرواز کرد.
ای کاش ما هم صدای سم اسبان آقا را می شنیدیم !
... همین !

71/3/7 مشهد مقدس

ادامه دارد...

یونس:: 86/2/29:: 12:0 صبح | نظرات دیگران ()